بررسی اثر کلروکین بر کنترل بیماری دیابت در بیماران دیابتی نوع دو مراجعه کننده به مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم اصفهان در سال ۷۹-۱۳۷۸

مقدمه: اهمیت کنترل بیماری دیابت و کشف راه هایی که بتواند درمان بیماران را تسهیل کند از ضروریات تحقیق در این زمینه است. کلروکین به دلیل اثرات هیپوگلسیمیک یکی از داروهایی است که برای درمان دیابت مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف تعیین اثر کلروکین بر کنترل بیماری دیابت طراحی شده است. مواد و روش ها: در یک مطالعه کارازمایی بالینی، بیماران دیابتی نوع دو مراجعه کننده به مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم اصفهان در سال 79-1378 که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، به روش غیراحتمالی انتخاب شدند. بیماران انتخاب شده 30 فرد دیابتی تحت درمان با داروهای خوراکی ضد دیابت بودند که قند خونشان تحت کنترل نبود و کاندیدای انسولین درمانی بودند. برای این گروه به مدت دو ماه یک قرص کلروکین علاوه بر سایر داروها تجویز شد. در بیماران تحت بررسی، قبل و دو ماه پس از تجویز دارو، وزن، فشارخون، fbs، قند خون دو ساعت بعد از صبحانه، hba1c و لیپیدهای خونی اندازه گیری و مقایسه شد. یافته ها: میانگین fbs و hba1c بعد از درمان کاهش معنی داری یافته بود (12/65±07/183=(1)fbs، 59/26±92/131= (2)fbs و 05/0p<) و (05/2±36/10= (1)hba1c، 32/1±36/8=(2)hba1c، 05/0p<). سایر مقادیر اندازه گیری شده تغییر معنی داری نداشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد کلروکین در بیماران دیابتی نوع دو مقاوم به داروهای خوراکی ضد دیابت باعث کاهش قندخون می شود. این اثر کلروکین از طریق کاهش تجزیه و افزایش ترشح انسولین و در نتیجه افزایش عرضه گلوکز به سلول اعمال می شود.